به فرمول زیر جهت وضوح بیشتر مراجعه نمایید.

در فرمول بالا پیام هایی به صورت نویسه یا كاراكترها و یا گزیدهای ازمنبع  (S)فرستاده می شود كه در بافت مشخصی قرار گرفته و تبدیل به اطلاعات I می شود و به دانش فرد K1) انتقال) می یابدكه در نتیجه با فردی با دانش بیشتر (K2) مواجه هستیم كه البته تحت تأثیر دانش قبلی و نوع تغییراتی است كه وی مایل است در دانش خود به وجود آورد. چنانچه این فرآیند چندین بار تكرار شود ، از مجموعه دانش فردΣK2 خرد وی ((W به دست می آید .(اقتباسی از ویكری، 1380، ص62).

یک سازمان دانش محور، تفاوت­هایی با سازمان­های نسل پیش از خود دارد. این نوع سازمان، به­ گونه­ ای طراحی شده که تولید دانش مطلوب و دسترسی، به اشتراک گذاری و به­ کارگیری آن­را حداکثر می­نماید. پیاده سازی مدیریت دانش در سطح سازمان اگرچه ممکن است هزینه بر باشد، اما در عوض، سرمایه های دانشی و متعاقب آن سایر سرمایه ها را افزایش میدهد. پیاده سازی مدیریت دانش در سازمان بایستی در یک فرآیند گام به گام و آرام صورت گیرد چرا که تغییر ناگهانی نه تنها دردی را درمان نمیکند، بلکه می­تواند باعث از دست رفتن سرمایه های موجود نیز بشود. برای پیاده سازی مدیریت دانش لازم است تمهیداتی اتخاذ شود كه مهمترین آنها به شرح زیر است:

 

اجرای هر طرح جامعی در سازمان، احتیاج به جلب نظر مدیران و نیز آموزش مفاهیم موضوع مطرح در سطح کارشناسی را دارد. بنابراین در ابتدای طرح بایستی کارگاههای......

آموزشی مشارکتی در جهت جلب نظر و آشناسازی تخصصی اعضای سازمان برگزار شود که شامل موضوعاتی همچون موارد زیر می­شود:

 

این مرحله باید با بهره گیری از ابزارهای استاندارد و رایج سنجش که متناسب با موقعیت سازمان طراحی شده اند، انجام پذیرد. کارت امتیازی متوازن، الگوی تعالی سازمانی و سایر الگوهای کیفیتی، ابزارهایی هستند که در این راه می توان از آنها استفاده کرد.  هر یك ازاین سیستم های ارزیابی با مطرح كردن معیارهای سنجش سازمان و با استفاده از اطلاعات به دست آمده از فعالیت سالانه، موقعیت سازمان را سنجیده و برای اصلاح آن پیشنهاداتی ارائه میدهد. بهره گیری از این ابزارها باعث میشود كه مدیران سازمان بتوانند  سازمان خود را از نظر جهت سرمایه های فكری و دانشی، با دیگر سازمانها مقایسه كرده و رشد سازمان خود را در این سرمایه ­های تعیین كننده ارزیابی نموده و بهبود بخشند.

بسیاری از سازمانها برای تعیین هدف و دستیابی به آن از برنامههای استراتژیك سود میبرند. توجه به مدیریت دانش در تدوین بر نامه های استراتژیك و چشم انداز، باعث قرار گرفتن بندهای بسیار كلیدی در اهداف سازمان میشود كه گاهی پیروزیهای آینده موسسه را رقم میزند؛ و برعکس، عدم توجه به آن در بازار رقابتی و دانشی امروز، باعث شكستهای جبران ناپذیر می­گردد. روش تدوین برنامههای استراتژیك بر مبنای دانش، همانند روشهای مرسوم در برنامه ریزی است؛ با این تفاوت كه اولاً، در برنامه ها به لحاظ كردن سرمایه های دانشی و فكری توجه میشود و ثانیاً، در خصوص تحولات تكنولوژیکی و دانشی نیز آینده نگری میشود. البته انجام این كار  زمانی ممکن است که یک "تیم دانش" در این برنامه ریزی ها حضور داشته باشد.

 گروههای دانشی، مهمترین مجریان مدیریت دانش در سازمان هستند. تیمهای دانشی، قرار است که به خلق، کسب، ذخیره سازی، انتشار و بهکارگیری دانش در سازمان کمک کنند. تیمهای دانش در سطوح مختلف سازمان تشكیل می­شوند. در سطح مدیریت عالی، مدیران با حفظ سمت­های خود، اعضای تیم دانش عالی سازمان را شكل می­دهند.  این افراد تدوین استراتژی دانشی سازمان را با همكاری تیمهای دیگری که در سطوح بعدی هستند بر عهده دارند. در سطوح پایینتر سازمان، معمولاً تركیبی از خبرگان حرفه ­ای سازمان و مشاوران خارجی هستند. تیم دانش  دارای ترکیب و وظایف مشخصی است.  همه ی تیمهای مدیریت دانش  به صورتی هماهنگ، دستیابی به اهداف دانشی و رقابتی سازمان را پیگیری میكنند.

 بخشی از نظامهای جبران دستمزد میتواند بر اساس دانش و میزان تولید، توسعه یا تسهیم و تبادل آن شكل گیرد. سازمانهای دانش محور با ایجاد رویه ها و چك لیستهایی برای سنجش مقادیر مذكور برای هر یك از كاركنان، از اهرم انگیزش برای پیاده سازی مدیریت دانش استفاده مینمایند. مدلهای مختلف مورد استفاده برای انجام این كار به نوع فعالیت سازمان وابسته است. به عنوان مثال، در برنامه توسعه سازمان ملل[1] (UNDP) هر کدام از پرسنل، بر اساس میزان تلاشی که در به اشتراک گذاری دانش خود با همکارانش دارد، پاداش می­گیرد.

در بسیاری از سازمانها، سیستمهای اطلاعاتی بدون هدفگذاری دقیق و صرفاً بر اساس یك احساس نیاز مبهم شکل گرفته است. در نتیجه، حداكثرسازی اثر بخشی سیستمهای اطلاعاتی در این سازمانها مقدور نیست. مدیریت دانش با استفاده از مدلهای تخصیص هزینه بر اساس برنامههای استراتژیك دانش و نیز اثرگذاری هر كدام از متدها و سیستمهای اطلاعاتی، بهترین نحوه هزینه و سوددهی را تعریف مینماید.

كدامیك از پرسنل، در كجا، دارای چه تخصصی، و در چه حدی است، و تا چقدر امكان دارد که در پروژههای خاص همكاری نماید؟ این سؤالی است كه در بسیاری از سازمانها به کرّات پرسیده میشود و در بسیاری از اوقات در اثر نبودن سیستمی كه بتواند پاسخ این سؤال را به دقت بدهد، تیمهایی با توان پایین شكل میگیرد، و یا استخدامهای غیر ضروری نیروهای خبره جدید به عمل می آید. نقشههای دانش[2]  با ایجاد بانكهای اطلاعاتی از دانش پرسنل و سنجش سطح دانش آن ها در زمینههای مختلف و مشخص کردن  میزان اوقات قابل تخصیص آنان، سازمان را در شكلدادن به كاملترین تیم ممكن برای  انجام پروژه ها یا حل مسائل خاص یاری می­دهد.

. یکی از فعالیتهای اصلی در مدیریت دانش « اشتراک دانش» است. همه کسانی که زیر چتر مدیریت دانش (در سازمان و یا در هر اجتماع دیگری) قرار می گیرند، لازم است دانسته های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و از این طریق، همگان با آنچه دیگران می دانند آشنا شوند و آنها را فرا بگیرند. بنابراین، اشتراک دانش فعالیتی است که در آن دانش (که عبارت است از اطلاعات، مهارت، یا تخصص) بین افراد، دوستان، یا اعضای یک خانواده، یا یک جامعه و یا یک سازمان مبادله می شود.  

افراد،

 مکان،

 اشیاء

1.       افراد: منظور افرادی است که به خلق دانش میپردازند و در این راه با همکارانشان، متخصصین، مشتریان، شرکا و دوستانشان سهیم می شوند.

2.       مکانها: محلهایی باید وجود داشته باشد که در آنجا افراد بتوانند ایدههای خود را به اشتراک بگذارند، به ایجاد اجتماعات بپردازند، یادبگیرند، و به خلق پاسخها و راه حلهایی برای مشکلات بپردازند

3.       اشیاء:  منظور اشـیاء و ابزار ساختارمند و یا بدون ساختاری است که آفریده میشود، طبقه بندی میشود، به اختیار در می آید و به اشتراک گذاشته میشود.

 

تهیه کنند: فروزان زارع

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: